Defetyzm

Defetyzm

Autor: Daniel Karwicki

Defetyzm, cecha jakże często zauważalna wśród ludzi i która przeszkadza w dążeniu do upragnionego celu, sukcesu bądź zwycięstwa. W zasadzie praktycznie uniemożliwia zrealizowanie czegokolwiek. Człowiek, który tą cechę przejawia sam sobie szkodzi. Jak jednak można to zmienić?

Cały proces idzie odwrócić. Wszystko zależy od odpowiedniego nastawienia i sposobu myślenia. Żyjemy niestety w takiej rzeczywistości, w której spore grono osób przejawia negatywizm, pesymizm, brak jakiejkolwiek wiary w powodzenie jakiegoś przedsięwzięcia i również brak wiary we własne jak i ludzkie możliwości. 

Defetyzm to cecha szkodliwa. 

To nic innego jak brak wiary w powodzenie i ciągłe przewidywanie porażki, tego, że coś z pewnością się nie uda. Możemy to również nazwać czarnowidztwem. Na pewno codziennie spotykasz się z ludźmi, którzy ową cechę przejawiają. Są to wszelkiego rodzaju pesymiści, negatywiści, narzekacze, złośliwcy, zazdrośnicy itd. Przyjrzyj się im, temu, co mówią i robią a będziesz wiedzieć, dlaczego ich życie jest pełne udręki i wygląda tak a nie inaczej. Niestety tego typu ludzie nie ograniczają się tylko do siebie, lecz roznoszą swoje wizje zabarwione na czarno niczym wirus. Próbują zarażać tym innych. Prawda jest taka, że negatywizm popsuć może całą zabawę. Wyobraź sobie sytuację podczas jakiejś imprezy bądź przyjęcia gdzie wystarczy czasem jeden niezadowolony gość żeby popsuć całą radość z zabawy innym. I tak jest właśnie w życiu. Często spotyka się ludzi, którzy nie dość, że sami sobie szkodzą to jeszcze próbują zaszkodzić innym. Dlaczego? Ponieważ jeśli sami nie mają dobrze to chcą żeby inni też mieli źle. Sprowadzają ludzi do własnego poziomu. 

Należy tego unikać jak przysłowiowego ognia. Jedno zepsute jabłko w koszu zazwyczaj psuje inne. Nie daj się również uwieść podszeptom ludzi, którzy będą Tobie mówili, że coś Tobie nie wyjdzie, nie jesteś godzien i nie jesteś wiele wart oraz że na pewno to, co robisz skończy się porażką. Jednym wielkim upadkiem. Jeśli w to uwierzysz oznaczać to będzie, że wirus Ciebie dosięgnął, jeśli zaś nie, to oznacza, że jesteś na niego odporny. I dobrze. Prawda jest taka, o czym już wspomniałem, że defetyzm to pospolita cecha tak więc wszelkie sposoby jej uniknięcia są wskazane. Po pierwsze, należy odciąć się od ludzi, dla których główną życiową misją jest szkodzenie i przeszkadzanie innym swoją nawiedzoną pesymistyczną gadaniną. 

Po drugie. Gorzej, jeśli jesteś osobą, która również często widzi wszystko w czarnych barwach. Z tym, że nie przejmuj się za bardzo, ponieważ jeśli masz zamiar to zmienić możesz to zrobić w każdej chwili. W pierwszej kolejności zrób to, o czym była tutaj mowa. Odetnij się od wszelakich pesymistów i negatywistów. Zrób to dla własnego dobra, ponieważ ludzie tego typu zawsze będą Ciebie ciągnąć w dół. W następnej kolejności znajdź takie osoby, które są przeciwieństwem wszystkich tych zmor i upiorów. To tzw. ludzie pozytywnie nastawieni do życia. Myślący w sposób twórczy i kreatywny, wierzący w siebie i w to, co robią. Od nich nauczyć się możesz jak zmienić swoje nastawienie, sposób myślenia i działania. I po prostu zrób to. Wprowadź to w życie. Zmienisz wtedy całkowicie siebie i własną rzeczywistość. 

Defetyzm nie wychodzi na dobre. 

Nie ma nic bardziej szkodliwego dla każdego z nas niż brak wiary w siebie, oczekiwanie i zakładanie z góry porażki, nie pokładanie żadnej nadziei w to, że cokolwiek może się udać. W ten sposób człowiek będzie skutecznie sabotował sam siebie przy wszystkim, czego się podejmie a w ten sposób, przykro to stwierdzić postępują bardzo często ludzie. Pragnąc sukcesu i zwycięstwa musisz w to wierzyć i być o tym przekonanym a nie zakładać przegraną i oczekiwać sukcesu jednocześnie. To nie idzie w parze. 

---

Daniel Karwicki

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Rynek giełdowy w Polsce, historia i geneza.

Rynek giełdowy w Polsce, historia i geneza.

Autor: Remigiusz Żurawski

Giełda papierów wartościowych jest miejscem, w którym dokonywane są transakcje kupna i sprzedaży między innymi akcji i obligacji . Polska nazwa - giełda - pochodzi od słowa gildia - oznacza zebranie, zgromadzenie kupców . Zebrania te odbywały się podczas jarmarków.

W trakcie tych jarmarków dokonywała się wymiana informacji ze świata, handlowano, udzielano bądź zaciągano pożyczki. Tego typu spotkania odbywały się w określonych dniach i w określonym miejscu.

Giełda w formie instytucji prawnej pojawia się na ziemiach polskich dopiero w 1809r., jednak nie podjęła ona działalności, albo, co jest bardziej prawdopodobne, funkcjonowała w bardzo ograniczonym zakresie. Historię polskiej rozpoczyna się 12.05.1817r. w Warszawie, na której do końca XIX wieku przedmiotem były głównie weksle, obligacje oraz listy zastawne, a w ostatnich latach stulecia rozwinął się na niej handel akcjami, mający charakter spekulacyjny . Również w innych polskich miastach próbowano założyć giełdy, przykładem jest „Giełda zbożowa i towarowa" we Lwowie, która jednak nie funkcjonowała zbyt długo. W roku 1884 została ponowiona próba powstania giełdy lwowskiej jednakże i ona zakończyła się niepowodzeniem. Giełda zbożowa i handlowa we Lwowie  powstała ostatecznie w 1913 roku i funkcjonowała do 1939 roku.

W okresie przedwojennym w Polsce, działało siedem giełd pieniężnych, których siedziby mieściły się w Warszawie, Katowicach, Krakowie, Lwowie, Łodzi, Poznaniu i Wilnie. Największe znaczenie miała giełda stołeczna, na której koncentrowało się 97% obrotów krajowych . Maklerzy giełdowi byli pośrednikami w zawieraniu transakcji na giełdzie, a mogli nimi być wyłącznie obywatele polscy, w wieku od 30 - 70 lat. Maklerzy giełdowi nie mogli dokonywać transakcji na własny rachunek, podawać fałszywych informacji  o  kursach,  pośredniczyć  w fikcyjnych transakcjach, czy też namawiać innych do zawarcia umowy, albo mieć zaległości w prowadzeniu ksiąg maklerskich, zawierać umowy z osobami nieuprawnionymi itd.  Każdy makler był zobowiązany do złożenia przysięgę na ręce komisarza giełdowego, w wyniku której nie wolno im było prowadzić przedsiębiorstw przemysłowych i handlowych na obce lub własne nazwisko, i  zajmować stanowisk w zarządach przedsiębiorstw itp .

Na warszawskiej giełdzie dokonywano obrotu wekslami, czekami, walutami, i kruszcami szlachetnymi oraz papierami wartościowymi Wyodrębnił się na niej podział na rynek oficjalny i nieoficjalny zwany też „czarną giełdą". Na rynku oficjalnym dokonywał się obrót papierami dopuszczonymi do obrotu, a transakcji dokonywali przysięgli maklerzy, natomiast na rynku nieoficjalnym handlowano wszystkimi papierami wartościowymi niezależnie od tego czy były dopuszczone do obrotu giełdowego czy też nie. Na Warszawskiej Giełdzie zawierano tylko transakcje natychmiastowe, czyli kasowe, których realizacja musiała nastąpić w ściśle określonym czasie.

W momencie wybuch II wojny światowej zawieszona została działalności giełdy w Warszawie i nawet po jej zakończeniu giełda ta nie podjęła działalności. W 1946 roku Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów  podjął próbę wznowienia działalności giełdy towarowej (zbożowej), również inne giełdy usiłowały funkcjonować na innych niż dotychczas warunkach, jednak ich działanie nie pasowało do wprowadzonego w życie systemu kierowania gospodarką. Ostateczny upadek polskich giełd nastąpił 21.09.1950 roku, kiedy to wydano dekret o Państwowej Inspekcji Handlowej, który uchylał Rozporządzenie o organizacji giełd. Po przemianach w latch 90-tych, w lipcu 1990r. powstała pierwsza wersja projektu ustawy, która miała za zadanie regulować publiczny obrót papierami wartościowymi, natomiast sama ustawa - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych - została uchwalona przez sejm 22.03.1991 roku . W ten sposób utworzono główne instytucje rynku kapitałowego tzn.  giełdę, domy maklerskie, fundusze powiernicze, oraz Komisję Papierów Wartościowych której zadaniem jest kontrola rynku papierów wartościowych. Ustawa z  marca 1991 roku uregulowała następujące kwestie:
- bezpieczny oraz sprawny przebieg transakcji i rozliczeń giełdowych,
- koncentracja podaży i popytu na papiery wartościowe, mających być dopuszczonymi do obrotu  giełdowego w celu kształtowania powszechnego kursu,
- upowszechnianie informacji, umożliwiających ocenę aktualnej wartości papierów  wartościowych dopuszczonych do obrotu giełdowego.

12.04.1991 roku Minister Przekształceń Własnościowych i Minister Finansów, który reprezentował Skarb Państwa podpisali akt założycielski Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie, a pierwsza sesja na Warszawskiej Giełdzie odbyła się 16.04.1991r.

Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie w grudniu 2001 roku została przyjęta w poczet członków korespondentów Międzynarodowej Federacji Giełd Papierów Wartościowych (FIBV), natomiast pełnym członkiem tej organizacji, która grupuje wszystkie najważniejsze  giełdy  świata, została  w  październiku  1994r.  Od  roku 1992  Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie jest członkiem korespondentem Federacji Europejskich Giełd Papierów Wartościowych (FESE).

W momencie wejścia Polki do Unii Europejskiej giełda warszawska znajdzie się w obszarze rynku europejskiego, na którym dokonuje się swobodny przepływ osób, usług i kapitału. Powstanie wspólnego rynku europejskiego miało na celu przyspieszenie rozwoju gospodarki europejskiej i poprawy konkurencji. Podstawowym warunkiem istnienia wspólnego rynku jest istnienie jednolitego prawa w państwach, które należą do tego rynku. W Unii Europejskiej wspólnotowe prawo jest tworzone przez dyrektywy, których postanowienia zostają włączone do prawa krajów w strefie wspólnego rynku. Dyrektywy te regulują m. in. następujące zagadnienia  z zakresu prawa papierów wartościowych :
- sporządzania prospektów emisyjnych przy ofertach publicznych, oraz uznawanie  prospektów emisyjnych w państwach, które znajdują się w ramach wspólnego rynku,
- określania   obowiązków   informacyjnych   jakie  posiadają   spółki ,  których   akcje  są przedmiotem obrotu na giełdzie,
- honorowania na terenie całej wspólnoty licencji firm inwestycyjnych oraz otwartych funduszy inwestycyjnych,
- zapewnienia uczciwego obrotu oraz zakazu wykorzystywania informacji, które są poufne i manipulacji kursami spółek notowanych na giełdach,
- wprowadzenia systemu gwarancyjnego, z którego będzie następowało wypłacane środków w sytuacji upadłości firmy inwestycyjnej.

Obecnie obowiązujące przepisy, które regulują polski rynek kapitałowy są oparte na rozwiązaniach przyjętych w Unii Europejskiej tzn.: planu działania w zakresie usług finansowych (Financial Service Action Plan) i planu rozwoju źródeł kapitału dla małych i średnich przedsiębiorstw (Rik Capital Action Plan) . Prawo polskie zostało zharmonizowane z dyrektywami unijnymi już w 2000 roku, kiedy to znowelizowano ustawę - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i Ustawę o funduszach inwestycyjnych.

Obecnie następuje integracja rynków giełdowych, która umożliwia łatwiejszy dostęp inwestorom kapitałowym do wielu nowych instrumentów finansowych. Dawniej giełdy funkcjonowały na obszarze jednego kraju, obecnie tworzą się różnego rodzaju międzynarodowe alianse giełdowe, a nawet giełdy o charakterze międzynarodowym. Ważnym czynnikiem, który powoduje wzrost atrakcyjności giełdy jest jej płynność, którą można uzyskać zwiększają obszar funkcjonowania danej giełdy. Obecnie najbardziej płynnymi rynkami europejskimi są London Stock Exchange, Euronext i Deutsch Boerse . W Polce  obecnie funkcjonują dwie instytucje, które są powiązane ze sobą kapitałowo, jest to Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie i Centralna Tabela Ofert. Celem tych instytucji jest  integracja  z  rynkiem europejskim, co pozwoli zajęcie przez giełdę warszawską odpowiedniej pozycji konkurencyjnej.               

Obecnie jednym z fundamentów realizacji strategii Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie jest przystąpienie do międzynarodowego sojuszu, jednak obecnie jeszcze nie powzięto decyzji do którego, w grę wchodzi Euronext, oraz miedzy innymi Deutsche Boerse i giełda londyńska . Do innych fundamentów, na których warszawska giełda zamierza oprzeć swoją przyszłość zalicza się prywatyzację i restrukturyzację. Prywatyzacja ma na celu ułatwić udział w sojuszu międzynarodowym, do którego w przyszłości dołączy Giełda w Warszawie, natomiast restrukturyzacja ma na celu optymalizację oferty giełdy, zatrudnienia i jej organizacji.  

Innym ważnym elementem rynku giełdowego, który również podobnie jak giełda wymaga integracji ze strukturami unijnymi  jest  Krajowy  Depozyt  Papierów  Wartościowych, który obecnie wprowadza system rozliczeniowy spełniający wszelkie standardy międzynarodowe .Obecnie funkcjonuje Europejski Komitet Papierów Wartościowych, który jest organem doradczym Komisji Europejskiej w zakresie ustaw związanych z integracją europejskiego rynku kapitałowego. W niedalekim czasie system tworzenia prawa europejskiego, z zakresu rynku kapitałowego, ma zostać zmieniony w taki sposób, aby umożliwić

Integracja Polski z Unią Europejską poza pozytywnymi aspektami takimi jak: umożliwienie dostępu do wewnętrznych rynków unijnych, w tym rynku kapitałowego, umożliwienia swobodnego korzystania ze swobody świadczenia usług inwestycyjnych i przepływu kapitału, i dostępu do płynnego rynku giełdowego; spowoduje zwiększenie się konkurencji na rynku krajowym, gdyż firmy z Unii Europejskiej zyskają możliwość dostępu do polskiego rynku, dlatego ważne jest przygotowania polskiego rynku kapitałowego do wejścia w struktury Unii Europejskiej.

---

RZeserwis
red.egrudziadz.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak zadbać o łyżwy?

Jak zadbać o łyżwy?

Autor: Lodowa

Kiedy kupimy już swoje wymarzone łyżwy, dobrze byłoby zadbać o to, aby służyły nam jak najdłużej. Odpowiednia konserwacja i czyszczenie pozwolą nam zachować je w dobrym stanie przez wiele lat.

Podczas zakupu łyżew, warto od razu zaopatrzyć się w specjalne ochraniacze płóz. Jest to plastikowa nakładka, którą zakładamy na płozę poruszając się poza terenem lodowiska. Zaleca się, aby trzymać je zaraz przy krawędzi lodowiska i zakładać za każdym razem, gdy musimy z niego zejść.

Nakładka ta zabezpiecza ostrza przed ich uszkodzeniem. Poruszanie się bez tego zabezpieczenia może spowodować szkody, których nie będzie dało się już później naprawić. Ochraniacze te służą jedynie do poruszania się w łyżwach. Nie należy ich zakładać jeśli chcemy jedynie przechować sprzęt. Gromadząca się w nich wilgoć może bowiem powodować rdzewienie płozy.

Zardzewiałe płozy nadają się niestety tylko i wyłącznie do wyrzucenia. Jeśli chcesz zapobiec pojawieniu się rdzy, po każdej wizycie na lodowisku należy osuszyć płozę za pomocą delikatnej ściereczki.

Specjalnej uwagi wymaga także transport łyżew. Najlepiej przenosić je w specjalnej torbie, a płozy zabezpieczyć nakładkami wykonanymi z tkaniny. Kiedy wrócimy do domu, należy natychmiast wyciągnąć łyżwy z futerału i wszystkie elementy dokładnie wysuszyć. Dobrze jest rozwiązać wszystkie sznurówki i wyciągnąć tzw. "język buta".

Można położyć je np. w pobliżu jakiegoś źródła ciepła, uważając jednocześnie by nie leżały zbyt blisko. Wysoka temperatura może doprowadzić do powstania przebarwień lub pęknięcia skorupy buta. W żadnym wypadku nie można wieszać łyżew na płozach lub sznurówkach. Taki sposób przechowywania może doprowadzić do odejścia płozy od podeszwy.

Wysuszone łyżwy należy odpowiednio przechowywać. Nie należy stawiać ich na ostrzach, gdyż powoduje to niszczenie płozy. Najlepiej ułożyć łyżwy na boku i każdą oddzielnie zabezpieczyć materiałową torbą. Dzięki temu nie przedostanie się do nich wilgoć i będą mniej narażone na urazy zewnętrzne.

Od czasu do czasu dobrze jest także nasmarować płozy preparatem zapobiegającym rdzewieniu. Po około dziesięciu jazdach należy oddać łyżwy do ostrzenia. Ten niewielki wydatek z pewnością zwiększy nasz komfort jazdy. Im więcej uwagi będziemy przykładać do konserwacji sprzętu, tym dłużej będzie nam służył w dobrej formie.

---

Artykuł napisany przy współpracy ze sklepem: Lyzwy.net.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Gniew - zakazany owoc?

Gniew - zakazany owoc?

Autor: żuraw

 To, jak radzimy sobie z innymi ludźmi, zależy w dużej mierze od tego, jak radzimy sobie ze swoimi uczuciami, emocjami, gniewem. Czym jest gniew, wjaki sposób go prezentujemy?

   Wielu ludzi czuje wyraźny lęk przed odczuwaniem i wyrażaniem swoich uczuć, a także przed byciem obiektem uczuć innych. Stwierdzenie to dotyczy szczególnie gniewu. Zwykle uzewnętrzniamy tylko tzw. aprobowane uczucia, a i wtedy barierą, która nas hamuje są nasze obawy, ostrożność i indywidualne ograniczania. Spłycamy głębię naszych uczuć, ich bogactwo i natężenie. Przejawiamy je albo bardzo powierzchownie, albo nieodpowiednio do sytuacji, albo na oba sposoby jednocześnie. Przywdziewamy maskę obojętności, choć w duszy aż się nam gotuje. Odsuwamy emocje i uczucia w czasie, tłumacząc się dystansem, który na pewno pozwoli nam później spojrzeć na wszystko trzeźwiej, rozsądniej i spokojniej. Nie wiemy, że postępując w taki sposób, fundujemy sobie chory klimat emocjonalny, czyli stwarzamy środowisko, w którym ludzie czują często co innego, niż okazują. Kiedy są zagniewani - uśmiechają się słodko lub sztywnieją i nie robią nic. Kiedy są radośni i szczęśliwi - okazują powagę lub milczą. Brakuje im szczerych. uczciwych, prostych i czytelnych przejawów uczuć. Stąd niedaleka już droga do stanu poważnego niedosytu uczuć -aż do emocjonalnej próżni. Zamiast adekwatnej do okoliczności reakcji emocjonalnej, możemy spotkać się z powierzchownym, histerycznym, manipulatorskim wybuchem. Nie załatwia on nic. Natomiast pogłębia zamieszanie i tłumi prawdziwe uczucia. U takich ludzi histeria często przechodzi w odrętwienie lub całkowity paraliż emocjonalny. W takiej atmosferze psychologicznej małe problemy wzbudzają bardzo silne reakcje, wielkie zaś trafiają w pustkę. U dziecka wytwarza się np. wówczas sieć zawiłych sprzeczności, których nie jest ono w stanie zrozumieć. Dotyczy to szczególnie gniewu i w konsekwencji może prowadzić do jego unikania oraz okaleczenia tego ważnego obszaru emocjonalnego. Dorośli fundują zwykle dzieciom komunikaty: „Dzieci i ryby głosu nie mają”, „Ja mam prawo się gniewać w tym momencie, ale ty nie”. Albo: „Dlaczego nie możesz być taki jak ja?” - „Ja nigdy nie wpadam w gniew, a nawet, gdy się gniewam, nie okazuję tego”; „Kiedy się gniewasz, wiem, że mnie nie kochasz”; „Grzeczne dzieci nie złoszczą się - a na pewno nie na dorosłych”; „Jeśli będziesz się złościć, nikt cię nie polubi” ; „Jeśli ciągle będziesz się gniewać, na pewno będziesz miał kłopoty”: „Cywilizowani ludzie nie wpadają w gniew, ale jeśli będziesz się złościł, będę musiała powiedzieć tacie, a on rozgniewa się i będzie musiał ukarać cię, kiedy wróci do domu”. Takimi informacjami rodzice wywołują u dziecka tzw. podwójną blokadę. Można ją sparafrazować zdaniem: „Nie duś tego w sobie. Nie znoszę, kiedy to ukrywasz. Wyrzuć to z siebie! Ale kiedy to okażesz, to zbiję cię za brak szacunku”. Powstaje sytuacja, w której każde zachowanie jest niewłaściwe. Powoduje ona powstawanie silnych lęków, dużych trudności w radzeniu sobie z gniewem. paraliżu emocjonalnego, a w konsekwencji - ciągłych konfliktów z otoczeniem.

Wynikiem takich oddziaływań wychowawczych mogą być dwie wielkie blokady odczuwania i okazywania gniewu.

---

żuraw

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.